Natural Disaster / Earthquake Training

หลักสูตรการฝึกอบรมของสหประชาชาติ หลักสูตรการฝึ กอบรมของสหประชาชาติ การฝึกอบรมแนวทางการจัดการการบาดเจ็บในสภาพแวดล้อมภาคสนามที่ปลอดภัยและมั่นคง (SSAFE) โมดูล 6: การจัดการอาการบาดเจ็บในสภาพแวดล้อมภาคสนาม

ภาพรวมของหลักสูตร

โมดูลนี้ให้ความรู้แก่ผู้เข้าร่วมเกี่ยวกับเทคนิคการช่วยชีวิตขั้นพื้นฐานสำหรับการจัดการอาการบาดเจ็บในสภาพแวดล้อมที่ยากลำบากหรือพื้นที่ประสบภัยพิบัติทางธรรมชาติ โดยใช้หลักการ M.A.R.C.H. ผู้เข้ารับการฝึกอบรมจะได้เรียนรู้วิธีการจัดลำดับความสำคัญในการให้การรักษา ภายใต้เงื่อนไขที่ท้าทายขณะรักษาความปลอดภัยของตนเอง.

การประเมินสถานการณ์: ตรวจสอบให้แน่ใจว่าสถานที่เกิดเหตุปลอดภัยก่อนให้การรักษา

• ประเมินอันตราย (เช่น ไฟฟ้า ไฟไหม้ อาคารถล่ม น้ำท่วม สัตว์ อุบัติเหตุทางรถยนต์ อันตรายจากสิ่งแวดล้อม ฯลฯ)
• ใช้ความระมัดระวังเชิงสถานการณ์เพื่อพิจารณาว่าควรอยู่และให้การรักษาหรืออพยพ

M - เลือดออกมาก (Massive Hemorrhage): ภาวะเลือดออกรุนแรงเป็นสาเหตุหลักของการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุที่สามารถป้องกันได้ทั่วโลก (การเสียเลือดอาจเกิดขึ้นภายใน 3-5 นาที) 

• ระบุภาวะเลือดออกที่เป็นอันตรายถึงชีวิตและใช้เทคนิคควบคุมเลือดออกในทันที
• ใช้แรงกดโดยตรง ผ้าพันแผลกดเลือด การใช้สายรัดห้ามเลือด และการอุดแผลด้วยวัสดุห้ามเลือด

A - การจัดการทางเดินหายใจ (Airway Management):

• ตรวจพบการอุดกั้นของทางเดินหายใจและเปิดทางเดินหายใจโดยใช้เทคนิคเงยศีรษะ-เชยคาง หรือการยกขากรรไกร
• ประเมินภาวะการหายใจ
• การจัดการทางเดินหายใจโดยใช้ท่าฟื้นคืนชีพ (Recovery Position) หรือท่าที่ให้ความสบาย
• พิจารณาการจัดการทางเดินหายใจขั้นสูง เช่น การใช้ท่อช่วยหายใจทางจมูก (NPA) หากจำเป็น

R - การช่วยหายใจ (Respiratory Support):

• ปิดบาดแผลที่หน้าอกด้วยผ้าปิดแผลแบบปิดสนิท (Occlusive Dressing) สำหรับบาดแผลที่ถูกแทงทะลุ
• ระบุสัญญาณของภาวะลมรั่วในช่องเยื่อหุ้มปอด (Tension Pneumothorax) และทำการเจาะระบายลมออกหากได้รับการฝึกและมีอุปกรณ์

C - การไหลเวียนโลหิตและการจัดการภาวะช็อก (Circulation & Shock Management):

• ประเมินสัญญาณของภาวะช็อก (เช่น สับสน ชีพจรอ่อน ผิวซีด ฯลฯ)
• รักษาด้วยผ้าห่มกันหนาว จัดท่าฟื้นคืนชีพ และยกขาขึ้นหากไม่มีอาการบาดเจ็บที่กระดูกสันหลัง

H - การป้องกันภาวะอุณหภูมิในร่างกายต่ำกว่าปกติและการบาดเจ็บที่ศีรษะ (Hypothermia Prevention & Head Injury):

• ป้องกันภาวะตัวเย็นเกินโดยคลุมร่างกายของผู้บาดเจ็บและใช้ฉนวนป้องกัน
• ติดตามอาการบาดเจ็บที่สมอง (TBI) และหลีกเลี่ยงภาวะความดันต่ำหรือการขาดออกซิเจน

การคัดแยกและจัดลำดับความสำคัญของผู้บาดเจ็บจำนวนมาก (Mass Casualty Triage & Classification)

ในสถานการณ์ที่มีผู้บาดเจ็บจำนวนมาก เช่น ภัยพิบัติทางธรรมชาติ อุบัติเหตุทางรถยนต์ แผ่นดินไหว น้ำท่วม หรือไฟไหม้ ทรัพยากรอาจมีจำกัด ทำให้ต้องมีการจัดลำดับความสำคัญในการให้การรักษาตามระบบการคัดแยกผู้บาดเจ็บ โดยใช้รหัสสี 4 ระดับดังนี้:

1. สีแดง (วิกฤติ) – ผู้บาดเจ็บที่มีอาการรุนแรงถึงชีวิตซึ่งต้องได้รับการรักษาอย่างเร่งด่วน (เช่น ตกเลือดรุนแรง ทางเดินหายใจอุดกั้น แผลไฟไหม้รุนแรง อาการบาดเจ็บที่ไขสันหลัง)
2. สีเหลือง (ฉุกเฉิน) – ผู้บาดเจ็บที่มีอาการรุนแรงแต่ไม่จำเป็นต้องรักษาทันที (เช่น กระดูกหัก แผลไฟไหม้ที่ไม่ส่งผลต่อทางเดินหายใจ)
3. สีเขียว (เล็กน้อย/เดินได้) – ผู้บาดเจ็บที่มีอาการเล็กน้อยและไม่ต้องการการรักษาเร่งด่วน (เช่น แผลถลอก ข้อเท้าพลิก)
4. สีดำ (คาดว่าเสียชีวิต/เสียชีวิตแล้ว) – ผู้บาดเจ็บที่มีอาการรุนแรงจนไม่สามารถรอดชีวิตได้หรือไม่มีสัญญาณชีพ

แนวทางที่มีโครงสร้างนี้ช่วยให้สามารถใช้ทรัพยากรทางการแพทย์ที่จำกัดได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุดในสภาพแวดล้อมที่มีความเสี่ยงสูง